至如骏马猎平原，孤舟钓浅濑：豪华寂寞，各自有致。 80、雪
天公翦水，宇宙飘花，品之，有四美焉：落地无声，静也；沾衣不染，洁也；高下平均，匀也；洞窗掩映，明也。宜长松修竹，老梅片石；怪石崚?，
shēnlínyǎotiǎoyě
ɡāoxiàpínɡjūn
yúnyě
dònɡchuānɡyǎnyìnɡ
mínɡyě
yízhǎnɡsōnɡxiūzhú
lǎoméipiànshí
ɡuàishí
hánjiānɡyuǎnpǔ
duànànxiǎoqiáo
ɡǔchàcénɡluán
shū
líyōujìnɡ
lǎosǒupīɡuǎichuídiào
sāo
tiānɡōnɡjiǎnshuǐ
yǔzhòupiāohuā
pǐnzhī
yǒusìměiyān
luòdìwúshēnɡ
jìnɡyě
zhānyī
bùrǎn
jié
xuě
zhìrújùnmǎlièpínɡyuánɡūzhōudiàoqiǎnlàiháohuájìmòɡèzìyǒuzhì
深林窈窕；寒江远浦，断岸小桥；古刹层峦，疏篱幽径；老叟披簑垂钓，骚
rénkuàjiǎnxúnshī
xiǎozhuóqīnɡtán
ɡāolóuchánɡxiào
chuántóucházàopiāoyān
zuòshànɡdàiméibǎzhǎn
lǎosēnɡ
duìzuò
yùnshìxiánpínɡ
pī
hèchǎnɡ
zònɡbùyuánlín
yùdiāoqiú
dēnɡlínshānshuǐ
rú
cǐjǐnɡkuànɡ
hé
人跨蹇寻诗；小酌清谈，高楼长啸；船头茶灶飘烟，座上黛眉把盏；老僧
bì
éméiqiānchǐ
对坐，韵士闲评；披鹤氅，纵步园林，御貂裘，登临山水。如此景况，何必峨嵋千尺？
26
第七组 学习这件事儿
81、奕秋学奕
弈秋，通国之善弈者也。使弈秋诲二人弈，其一人专心致志，惟弈秋之为听；一人虽听之，一心以为有鸿鹄将至，思援弓缴而射之。虽与之俱学，弗若之矣。为是其智弗若与？曰：非然也。
82、纪昌学射
甘蝇，古之善射者，彀弓而兽伏鸟下。弟子名飞卫，学射于甘蝇，而巧过其师。纪昌者，又学射于飞卫。飞卫曰：“尔先学不瞬，而后可言射矣。” 纪昌归，偃卧其妻之机下，以目承牵挺。二年之后，虽锥末倒眥，而不瞬
yě
yǐɡàofēiwèi
fēiwèiyuē
wèiyě
bìxuéshì
érhòukě
shìxiǎorú
dà
shìwēirúzhù
ér
hòuɡàowǒjìchānɡɡuī
yǎnwòqí
qī
zhī
jī
xià
yǐmùchénɡqiāntǐnɡ
èrniánzhīhòu
suīzhuīmòdǎobǎi
ér
bùshùn
shī
jìchānɡzhě
yòuxuéshèyúfēiwèi
fēiwèiyuē
ěrxiānxuébùshùn
érhòukěyánshèyǐ
ɡānyínɡ
ɡǔzhīshànshèzhě
ɡòuɡōnɡérshòufúniǎoxià
dì</